وقتی واحدی اقتصادی ولو در هر سطحی دچار بحران کاهش درآمد میشه سه تا راه بیشتر نداره:
۱- هزینه ها رو کاهش بده و ریاضت بکشه.
۲- سعی در ایجاد درآمد از جای دیگه بکنه
۳- قرض بکنه به امید گشایش در آینده.
دولت هم در هر نوع نظام اقتصادی واحد اقتصادی به حساب میاد، تازه در سیستم های مثل ایران دولت یه بنگاه اقتصادی خیلی بزرگ هست که تصمیم های اقتصادی که برای خودش می گیره کل اقتصاد رو هم تحت تاثیر قرار میده.
چیزی که واضح هست دولت فعلی با کمبود درآمدها مواجه هست و به دلایلی مثل تحریم فروش نفت و تحریم های بانکی و رکود داخلی توان محقق کردن درآمدهاش رو نداره.
حالا یا باید بیاد و ریاضت بکشه و هزینه هاش رو بیاره پایین که نمی تونه و اصلا نه توان اینکار رو داره و نه شرایط و انگیزه و ساختارش رو.
تو بحث افزایش درآمدها هم ناتوانه، اوضاع اقتصادی طوری هست که افزایش درآمدهای مالیاتی و امثالهم مهیا نیست، به خاطر انتخابات و سالهای پایانی دولت هم، کسی نه حال اصلاح قیمت بنزین و حاملها رو داره و نه پرداختن به سایر اصلاحات.
می مونه گزینه قرض که برای دولت میشه همان چاپ پول، قرض کردن از بانکها، چاپ اوراق قرضه و … اون هم نه به امید بهبود اقتصاد در آینده بلکه به امید تلمبار کردن مشکلات رو دوش دولت بعدی.
درسته شرایط اقتصادی خانوارها همین الان هم کشش افزایش هزینه ها رو ندارد ولی متاسفانه اقتصاد این حرفها حالیش نیست و همه بدهی که دولت به بار خواهد آورد در سنوات آینده از جیب ملت و با تورم تسویه خواهد شد.
علاج کار اقتصاد ایران یه برنامه ریاضتی خیلی شدید و واقعی کردن اقتصاد و اصلاح واقعی ساختار دولت و خروجش از اقتصاد هست که البته فعلا نه توانش هست و نه شرایطش.
@mortezaebad